Na een kort gesprek met de zorgprofessional stel ik voor om via een opstelling te kijken naar het heden en de toekomst van haar werk. Ze geeft de A4’tjes met steekwoorden over het heden en de toekomst een plekje op de grond. Ondertussen valt het me op dat we in een benauwd klein kantoortje staan met weinig ruimte. Ik nodig de zorgprofessional uit om op het heden te gaan staan en vraag haar wat dit bij haar oproept. Direct zijn de hartkloppingen voelbaar en springen de tranen in haar ogen. Geen fijne plek! Ze is geïrriteerd: ‘Waarom voel ik me toch zo? Ik kan nu niet doen waar mijn passie ligt. Ik hou ervan om anderen te helpen!’
Als ze van haar huidige plek een paar kleine stapjes richting de toekomst zet, zakken de hartkloppingen direct af, een diepe zucht is hoorbaar en wordt zichtbaar dat ze met het zetten van deze stappen weer meer in haar eigen kracht komt. Kijkend naar de toekomst onderzoeken we welke belemmeringen en hulpbronnen aanwezig zijn. Ze heeft sterk de behoefte om eerst rust te vinden op haar huidige werkplek en voelt dat ze zelf hierin stappen heeft te zetten. Langzaam wordt het duidelijk waar dit werkelijk over gaat. Tijdens het werken als zorgprofessional is ze altijd gericht op de ander, loyaal aan iedereen… behalve aan zichzelf. Het geven en nemen is uit balans.
Het voordeel van het kleine kamertje is dat de toekomst binnen handbereik is. Wanneer ze op de toekomst gaat staan beginnen haar ogen te stralen en keert er een rust over haar heen. De eerste stap naar verbinding met zichzelf is gemaakt en is helder geworden wat ze heeft te doen. De balans herstellen van geven en nemen start vanuit jezelf. Ze mag voor zichzelf en haar omgeving duidelijk maken wat belangrijk voor haar is en welke behoefte ze heeft.
Herkenbaar?
Te veel geven kan je uitputten en je maakt mensen om je heen afhankelijk van je. Je geeft meer dan je neemt of kunt ontvangen. Waardoor je last hebt van vermoeidheid, verdriet, boosheid of frustratie. Met welke bedoeling ben je voortdurend aan het geven? Wat wil je daarmee bereiken? Hoe vaak heb jij ongevraagd je hulp en advies aangeboden? Denk je dat jouw hulp en advies altijd effectief is geweest? Zeg je wel eens nee? Geef je je grenzen wel eens aan?
Bij echte gevers ontbreekt het hen dikwijls aan zelfwaardering, zelfvertrouwen en bevestiging. Geef met open hart, zonder verwachtingen, met de bereidheid om ook te ontvangen. Investeren in jezelf is ook een vorm van geven.